ستاره امید

????☘️شب بہ شبدلتنڪَ تر می شومبدون آنڪہ بہ یاد بیاورم چرا مگر قرار نبود فراموشم شویپس چرا هنوز هم هر شبدلم برایت دلتنگ می شوم باور ڪن مقصر من نیستم این تویی که در سرم بی نهایت پُر رنگیشب هابیشتر دوسـتت دارمچون وقتـیچشم هایم را می بندم بیشتر در خیالم راه می رویخیال بودنــت آرامشے ست که تزریــق مے شوددرون رگ هــایمبا حس نفس هــایتتکثیــر مے شود درون منمبتــلاے تو شده اماے دلیل هر تپــش قلبمیکاش میتونستم محکم بغلت کنم وهمه دردات غصه هات حال بدیات مشکلاتت رواز روحت بیرون بکشم بریزم تو خودم بجای تو من درد بکشم بجای تو من غصه بخورم بجای تو من حالم بد باشه بجای تو من مشکلات رو به دوش بکشماصن همه ناراحتیات واسه منمن از اون دختر معمولیام که دلبري بلد نیستولي روت حساس میشه ????????????دلش نمیخواد کسي جز خودش خوبیاتو بیینهدورت بگردههموني که از همه دختراي دورت متنفرهو میخواد فقط واسه خودش باشيمن از اون دختر معمولیام که دلبری بلد نیستولي تو دوست داشتن کم نمیزاره براتمیخواد تو دردات کنارت باشهکمکت کنه و غصه هاتو بزاره گوشه دل خودشوحال خوبتو ببینه من از اون دختر معمولیام که دلبری بلد نیستولي وقتي باهاش سردي غرق میشه تو اشکاشو دلش میخواد داد بزنه چقدر دوست داره و نباشی دلتنگت میشهاما ترس نداشتنت میبنده دهنشومن از اون دختر معمولیام که دلبري بلد نیستولي میمیره براتفرانسویا به کسی دوسش دارنمیگن ma vie یعنی زندگی من، کسی که زندگی بخشه، امید بخشه همینقدر کوتاه و جان بخش ستاره امید...

حال مرا نپرس امشب شبترین شبهاے منست ڪه میان تڪثیرچشمانتخیالم پر مے ڪشد و زمین عاشقانه هایش را گم مے ڪند وتو محو و محو تر مے شویاما اینجا در خیالم همه چیز جور دیگریست و شب آنقدرها هم شب نیستدلبــرجانمشاید هیچ وقت بِهت نگم کهتو تنها داراییِ با ارزشِ منــی تو این هیاهوی زندگی خیال بودنت برام آرامش محضه شاید هیچ وقت بِهت نگم امّا انقد دوستِت دارم که برای داشتنت از همه دنیا دست میکشم زندگیــم کاش بدونیِعشقت تَنها دلیلِ زندگیمه من بدونِ تو هیچ وقت نتونستم هیچ وقت نمیتونم تا ابدو یک روز عاشقتممیدونی چقدر دوستت دارم راستش خودمم نمیدونم چون تا میام حسابش کنم ثانیه ها میگذرن و حسم بیشتر میشه، ولی میدونم انقدری دوستت دارم که دلم میخواد پلک نزدنو یاد بگیرم که وقتی زل میزنم تو چشمات حتی یک صدم ثانیه رو هم هدر ندم انقدر دوستت دارم که حتی اگه قلبمو بگیری تو دستات و بشکونیش دستاتو باز میکنم و تیکه های قلبمو آروم آروم ازشون جدا می کنم که مبادا تیکه های شکستم دستاتو زخمی کنن بهت گفتم هرثانیه حسم بیشتر میشه ببین حتی وقتی داری اینو میخونی بیشتر از وقتی که نوشتمش دوستت دارماونقدر دوسـتتدارمڪه پـروانه هاگیج می شن گـلهاتعجب می ڪنن وبـارون دلش آب مے افتهاخه دنیاے منیانگار تو هر روز زیباتر می شوی و من هر روز عاشق تر انگار تمام شعرها و منظومه های عاشقانه را برای تو سروده اندتمام شعرهايم بهانه ايي است براي آمدنتنميشنوي سوز صداي شعرهايم را در وصف دوست داشتنت همین چند جمله شاملو کفایت میکنه مرگم باد اگر دمی کوتاه آیم از تکرار این پیش پا افتاده ترین سخن که دوستت دارم ستاره امید...

دست و دلم به هیچ کاری جز دوست داشتنت نمی رودمن بی تویک واژه ی ساده بیش نیستماما کنارت همچونیک کتاب عاشقانه آرام میشومورق بزن مراکه سطر به سطرمپر از دوستت دارم استدوستت دارممثلِ اولين غرور دلم برای داشتنتهمانقدر شیرینهمانقدر بی تابو همانقدر پر شورمن تو را تا به ابدهمانقدردلبرانه و سرکش و همانقدر بی پروا و دیوانه دوست خواهم داشتجاودانه شده ای در منآنچنان که اگر خودِ من هم بخواهمفراموشت کنمجان نمیخواهدروح نمی خواهددل نمی خواهدو شهریورعاشقی بودمردد بین ماندن و رفتنمسافری کهبا یک چمدان می آیدو با یک چتر می رودراستش را بخواهیوقتی می گویم مراقب خودت باشفقط دلیلش خوب بودن حال تو نیستخیلی وقت استکه حال من بند شده به تومراقب خودت باشتا همیشه خوب باشیتا من از خوب بودن توحال دنیایم خوب شودتو خوب باشیروزگار بر وفق مرادم استپس لطفا مراقب خودت باش ستاره امید...

نیمه ی خالیاین تختهر شبخواب تو را می بیند دیر فهمیدمتمام اتفاق های عاشقانه ی جهانفقط روی تخت خوابهای تک نفرهمی افتنددلتنگی من بهتو تمامی نداردهرشب دلماز در و دیوار خیالت بالا می روداما دستش به تونمی رسدفقط به من بگو شب بخیر شب که به خیر بگذرداحتمال میدم که فردا هم زنده بمانماصلا همین قانون احتمالات استکه مرا به برگشتن توزنده نگه داشته است شبتا جایی که خیالم به داشتنت قد بدهدخیر است باقی اش فقط شب است فقط شبمثلا همین امشب که ماه آمد نزدیک بیا بپریم بالا و از این سیاره دور شویم تو یک فلاسک چای بردار و چند تا شکلات و من هم چند شاخه رز آبی و چند کتاب و یک چراغ آنجا که رسیدیم تا آخر دنیا زیر نور ستاره ها رو به روی هم بنشینیم و با هم حرف بزنیم هر وقت هم حرف کم آوردیم یا چای بخوریم یا کتاب بخونیم یا همدیگر رو محکم بغل بگیریمو من دیوانه وار می خواستمش اما عشقآموخت که خواستن توانستن نیست ستاره امید...

تابحال از عسل ِ چشم کسی مَست شدیتا بحال عاشق ِ دیـوانـه ی سرمست شدیمن همان عاشق دیوانه ی سرمست ِ توأمتـو بـه اندازه ی من پای کسی هـرز شدیوقتی از خلسه ی آغوش تـو بر می گردمتـو هم آشفته ی آن بوسه ی بی مرز شدیمن که از دوری تـو تـار ِ دلم می لـرزدتو هم اندازه ی من این همه دلتنگ شدی هوس ِ خواستنت مثل ِعسل شیرین استتو بگو عاشق این قلب ِ پُر از درد شدی ????یه وقتايی هم هستآدم دلش می خواد فرار کنهنه از بقیه از خودش و هرچیکه مربوط به خودشه میدونی نمیشه واسه همینم هست کهبعضیا دیوونه میشناینجوری دیگه میتوننخودشون نباشنهیچکسم به خنده ها وگریه های بی دلیلشونگیر نمیده دیگه دیوونگی یه وقتا خیلی قشنگهمثل نارنجی موقع پايیزمثل بارون وسط بیابونمثل بخار چایی توی برفمثل خنده لابلای گریهمیدونی یه وقتایی دیوونگی خیلی خوبهخیلی می چسبه اصلا یه وقتا عقل و منطقجواب نمیده دیگهاون موقعه دیوونگیقشنگ ترین راه فرار دنیاست ستاره امید...

چقد دلم برات تنگ شده انگار وقتایی ک آدم دلش تنگ میشههر یه روز ی سال میگذره نه شبا صبح میشن نه روزا شب میشن هرچقدر میخوابم هرچقدر حواسِخودمو پرت میکنم خودمو سرگرم میکنمنه روزا میگذرن نه چیزی عوض میشه الان وقتی ناراحتم و رو مود خوبی نیستمهیچ چیزی ابدی نیست درسته آره ولی من به اندازه ؤکافی ازببین، تورو نمیدونم ولی من دلم خیلی برات تنگ شده و هر لحظه توی فکرتم و اونقدر شدتش زیاد شده که هر چیزی و بهت ربط میدم و وقتی بیرونم همش حس می کنم الان می بینمت نوتیف که برام میاد یا وقتی یکی زنگ میزنه میپرم رو گوشی فکر می کنم شاید تو باشی و شبم وقتی دو مین رویاهام با تو رهام می کنن می خوام بخوابم تا صبح هزار جور خواب راجب تو می بینم میام یکم بنویسم بازم تهش می بینم به تو مربوط شده من باید ببینمت وگرنه روانی می شم وقتی خیالِ بودنت را با کمی دیوانگیهَم میزنمخوشبختی از تمامِ جانم سرریز میشوددلم میخواد کوچیک شم و بیام لا به لای مژه های قشنگت زندگی کنمدلم میخواد اکسیژن شم وبرم تو رگات تو خونت زندگی کنم دلم میخواد تبدیل به رگ شم و لا به لایدهلیز های بوسیدنیِ قلبت زندگی کنمتو همانی که دلم میخواهد شصت سالگی هایمرا در کنارش بگذرانم هفتاد سالگی را تو دقیقا همان یک نفر هستی کهدلم میخواهد پا به پایش پیر شوم تو همان یاری هستی که شهریار میگوید بدونِ وجودش شهر ارزش دیدن را هم ندارد ستاره امید...